Sera Naylonu ilk kez ahşap çerçeve seraları 1960’ların başından örtmek için kullanıldığından bu yana birçok gelişme kaydedilmiştir. Çoğu sera naylonu, farklı polimerler ve katkı maddeleri ile üç katmanlı bir ko-ekstrüzyon halinde üretilir. Her katman filmin kalitesine katkıda bulunur ve performansını arttırır.
Sera Naylonunun ömrü
Sera naylonunun ömrü, güneş ışığı ve ısı nedeniyle oluşan bozulma süreçleri nedeniyle sınırlıdır. Kopolimer poli, bir mevsim için iyi olan düşük maliyetli bir malzemedir. Mevsimlik seralar, kışlayan yapılar ve yüksek tüneller için iyi bir seçimdir. Mukavemeti daha az olan inşaat malzemesinden kaçının.
Sera sınıfı naylon dört yıl veya daha uzun süre garantilidir ve diğer plastik örtülere göre iki katı kadar maliyeti vardır. Bozulmayı azaltan bir ultraviyole stabilizatör içerir. Yüksek rüzgâr yerlerinde olduğu gibi ilave bir kuvvet gerekliyse, dokuma plastik veya naylon bezle güçlendirilmiş bir malzeme düşünülmelidir.
Kalınlık
Bir yıllık ko-poli film 75, 100 ve 150 mikron kalınlığında mevcuttur. 75 veya 100 mikro film dar tünellerde ve kışlayan seralarda bir yıl kullanım için yaygındır. Sera sınıfı malzeme, sadece 150 mikron kalınlığında bulunur, çok yıllı uygulamalar için en iyisidir.
Yoğuşma önleyici
Anti-yoğuşma aynı zamanda anti-drip olarakda bilinir, bu, yoğuşmanın damlacıklar oluşturmak yerine akmasına izin veren yüzey gerilimini azaltan maddesidir. Plastik film üretimine dahil eklenebilir veya merkez tabakaya dahil edilebilir ve genellikle birkaç yıl sürer.
Yoğuşma damlacıkları ışık iletimini azaltır ve bitkilere damladıklarında hastalık sorunlarına yol açabilir. Serada sabah erken ve öğleden sonra sis oluşumunu önlemek için buğu önleyici katkı maddesi eklenebilir.
Işık geçirgenliği
Fotosentetik olarak aktif radyasyon (PAR) ışık geçirgenliği, film katkı maddelerinin türüne göre değişir. Tipik PAR değerleri şunlardır: ultraviyole stabilize edilmiş film, yüzde 88-91, kızılötesi / yoğunlaşmayı önleyici film, yüzde 82-87, dağınıklığı kızılötesi / anti-kondensat, yüzde 77-88. Toz, duman ve plastik bozulmaları da ışık iletimini azaltabilir. “Temel kural”, ışıkta yüzde 1’lik bir artış, kış aylarında veya bulutlu havalarda bitki büyümesinde yüzde 1’lik bir artışa eşittir.
Bazı yetiştiriciler, kışın kısa günlerinde büyürken sadece birkaç yüzde daha yüksek ışık seviyesine ulaşmak için her yıl plastiklerini değiştirir. Bazı üreticiler tozu, kiri ve kirlenmeyi önleyen anti-statik özelliklere sahip bir film yapar.